Sesja o walce duchowej miała miejsce w Domu Rekolekcyjnym OO. Jezuitów w Czechowicach-Dziedzicach w dniach od 7 do 9 lutego 2014. Oparta była o tekst św. Pawła z Listu do Efezjan 6, 11-19. Złożyło się na nią pięć konferencji i odpowiedzi na pytania. W sali, w której się odbywały, na ścianie wisi załączony tu obraz Maurycego Retzscha: "Gra szatana o duszę człowieka", który oddaje w pewnym stopniu treść sesji. Komentarz do tego obrazu znajduje się poniżej. Konferencje i odpowiedzi na pytania w formacie mp3 są do pobrania pod poniższymi linkami:
 |
Konferencja I - "Nie toczymy walki przeciw krwi i ciału..." Konferencja II - "Lecz przeciw rządcom świata ciemności..." Konferencja III - "Przepasani prawdą i w pancerzu sprawiedliwości..." Konferencja IV - "Z tarczą wiary i mieczem ducha..." Konferencja V - "Modlitwa i czujność" |
|
M. Retzsch, Gra szatana o duszę człowieka |
|
Kartki z tym obrazem i komentarzem do niego są dostępne w domu rekolekcyjnym w Czechowicach-Dziedzicach.
Oto
treść komentarza:
“Gra szatana z
człowiekiem o duszę”
Maurycy Retzsch, Drezno (ur. 1779, zm. 1857)
Powyższy obraz jest alegorią. Artysta przedstawia nam grę w szachy. Nie jest to
jednak zwykła gra. Szachownica leży na sarkofagu grobowym, co daje przeczucie
wagi gry – “na śmierć i życie”. Ze sklepienia zwieszają się dwa smoki, śledzące
jej przebieg, gotowe rzucić się na ofiarę... Przystojny młodzieniec oparł swą
kędzierzawą głowę na ręce i pogrążył się zupełnie – w nierównej walce.
Naprzeciw niego szatan, Książe ciemności. Lew, na oparciu jego krzesła,
trzymający łapę na trupiej czaszce, odsłania jego zamiary – “jak lew ryczący
krąży, szukając kogo by pożreć”. Z jego twarzy przebija chytrość, pycha i
okrucieństwo, a szyderczy uśmiech zdradza przeczucie zwycięstwa.
W głębi, pomiędzy grającymi, świetlista postać anioła stróża młodzieńca.
Gra jeszcze nie jest zakończona…
Figurka, okryta płaszczem, po stronie szatana to czarny król-szatan. Jego wojsko
idzie odważnie do ataku. Czarna królowa to zmysłowość – piękna postać kobieca
trzymająca w ręku czarę rozkoszy. Oficerowie to grzechy. Tuż przed królem stoi
niedowiarstwo, depczące krzyż. Obłuda, z kocią głową, w prawej ręce trzyma nóż
za plecami a lewą bije się w piersi. Pycha, podobna do pawia, kroczy dumnie z
koroną na głowie, z rozłożonymi małymi skrzydełkami. W ręku trzyma worek z
pieniędzmi i wydyma swą pierś pokrytą orderami. Po prawej stronie królowej, ze
skrzynką pieniędzy pod pachą, gryzie swą własną rękę skąpstwo i zazdrość. Dalej
– lenistwo podobne do ociężałej świni, siedzi na pniu ze zwieszonymi do ziemi
rękoma. Poza szachownicą namiętność zwyciężona przez młodzieńca – gniew – pod
postacią napuszonego indyka, pokrytego kolcami. Czarne małe figurki oznaczają
wątpliwości o rzeczach wiary, którymi szatan trapi młodzieńca.
Po stronie młodzieńca (białe figurki) jego dusza w postaci króla ze
skrzydełkami. Biała królowa to religia – najpotężniejsza opiekunka duszy. Postać
pełna majestatu z wielkimi skrzydłami i krzyżem w ręce. Oficerami są prawda, z
tarczą i pochodnią, (po prawej stronie króla) oraz nadzieja – z kotwicą. Poza
planszą, w posiadaniu szatana: pokora, ubogo ubrana z torbą przez ramię,
niewinność pod postacią chłopca, wyciągającego z ufnością rękę oraz miłość –
dwoje dzieci obok siebie z gwiazdą między główkami.
Szatan odebrał młodzieńcowi również pokój (figurka z liściem palmowym w dłoni) i
trzyma go w kościstych palcach…
Zmysłowość, niedowiarstwo i złe myśli pod postacią czarnych skrzydlatych
potworków, atakują zaciekle religię, która stoi w postawie obronnej przed duszą.
Ornamentacja sarkofagu potęguje jeszcze bardziej klimat walki. Postać kobiety,
zakrywającej twarz oznacza wyrzuty sumienia. Pająk, wychodzący z trumny oznacza
śmierć, pokrywającą wszystko pleśnią i zgnilizną jak sieć pajęczą.